ЧОН АРАТ ХОЙР

Кезәнә чон арат хойр — нәәҗ аңгуд бәәҗ. Нег дәкҗ хоюрн йовҗ йовад, хаалһ деер хотта гүзә олҗ авна.Идчкий, — гиҗ чон келнә.

— Уга, өөгүрчн дала күн йовлдад бәәнә. Энүгичн өндр уулын ора деер һарад идхм. Чи тииглән күрг, — гиҗ арат келнә. Чон хотта гүзәг үүрәд, уулын ора деер күргнә. Арат ирчкәд келнә:

— Ма хойрт энчнь хот болшго, негмдн идг.

— Мана хойрин кен идтхә? — гиҗ чон сурна.

— Кен ах — тернь идг, чи кедүтәвчи? — гиҗ арат сурна.

Чон аратыг яһҗ меклс гиҗәһәд:Намаг бичкн цагт эн Сөмр уул бичкн хөн толһа билә, теңгс болхла, усна шалваг билә. Энүгинь соңсчкад, арат асхрулад уульна.

Яһад уульҗахмчи? — гиҗ чон өврнә.

— Һурвн кичгән санчкад, бийән бәрҗ ядад… Отхнь — чамла цацу бәәҗ, — гиҗ арат шугшн келнә. Чон тер үгинь соңчкад, гүзәг аратд үлдәһәд, гүүһәд йовҗ одна.

«Шоңхр» гидг дегтрәс